Serhat Osman Karagöz, izin sonrası cezaevine geri döndü: Haydi koca şehir unutma beni!

Hayatımın yine en enteresan dönemlerinden birinden geçiyorum, artık şaşırmıyorum. Gemlik, benim için artık zeytinden ibaret değil. Keşke eylemlerimin ahlaki olup olmadığını onların hitap ettiği kitle belirlese… Biz bedavadan yatanlardanız. İçeride suçumu sorduklarında, ‘Kişisel verilerin ihlali’ diyemiyorum. ‘Var bizde de bir şeyler’ diyorum. Burada okuma – yazma bilmeyenler için evrak asmışlar, evrakta; “Okuma – yazma bilmeyenler 2023 – 2024 arasında başvuru için…” Haliyle okuma – yazma bilmeyenlerin haberi yok. ‘Baş memurluk çağırdı, soruyor ne iş yapıyorsun?’ ‘Tiyatro, sinema, stand up’ diyorum. Yazıyor oraya, ‘vasıfsız’… Sürekli kendimle yüzleştim. Her şey dilekçeli; kantin, revir, halı saha, koğuş değişimi… Manav bile dilekçeli. Çişe giderken isteseler onu da yazacaksın. Bazıları çok sinirli, böyle ağzına antidepresan atmak istiyorsun. Koğuş ağabeylerim arkadaşlarım var. Çok konuşmam, şaka yapmam dışında memnunlar. Vardiya başkanları baba gibi bazıları hem komik, hem baba. İlk günler çok zordu. 15 günü doldurunca izne çıkıyorsun. Benimki hafta sonuna denk geldiği için 18 günde çıktım. 8 gün iznim var. Dava, üst mahkemeden dönmezse dönene kadar oradayım. İçeride karşıma iyi insanlar çıkmasa o kadar kişi içinde kaybolur giderdim. Koğuş mümessili yaptılar beni… 23 Nisan’da bir günlüğüne oturturlar ya çocukları, o misal…. Çok anlatacağım şey var. Oğlum Batı’yı çok özledim. Her şeyi yazamıyorum. Karar bozulmazsa 9 gün sonra yine aynı yere döneceğim.